Deze week legde de belastingdienst bij circus Herman Renz beslag en is naar verluidt het faillissement van het circus aangevraagd voor een belastingschuld van €130.000. De kranten kopten er groot mee. Welk kind wilde immers niet destijds weglopen en zich bij het circus voegen? De realiteit van het circusleven is, naast de bedenkelijke omstandigheden waarin circusdieren leven, echter minder romantisch.
In 2005 werd ik curator van Circus Althoff. De dag van de uitspraak was een druilerige herfstdag en er was veel regen gevallen in de week daarvoor. Op het bedrijfsadres van het circus was niemand thuis, want het circus seizoen was begonnen. Volgens het programma was het circus in Amstelveen, dus sprong ik met een collega in de auto en ging naar het circus. Eenmaal aangekomen was een van de redenen duidelijk waarom circussen het moeilijk hebben. Op een troosteloos terrein aan de rand van de stad stond de circustent midden in een modderbad. Daaromheen een aantal kleine caravans uit de jaren zeventig waarin de artiesten woonden. Verder geen hond in de wijde omgeving te bekennen.
Wij werden verwezen naar de voortent waar wij gastvrij door de heer Althoff werden ontvangen met een kopje koffie. De kou joeg echter door de tent. Troostelozer kon het eigenlijk niet. De heer Althoff, circus man in hart en nieren, vertelde van de steeds afnemende bezoekers en de steeds moeilijkere omstandigheden waarin het circus verkeerde. Om bezoekers te trekken had het circus in het voorgaande seizoen clown Bassie ingehuurd, maar dat was op een fiasco uitgelopen. De kindervriend heeft vervolgens het faillissement van het circus aangevraagd. Ik verzin dit niet…
Circus Althoff was toen een eenmanszaak. De heer Althoff ging dus in privé failliet. Ik keek om mij heen en vroeg mij af hoe je een circustent het beste kunt verkopen. Waarop hij opmerkte dat de tent niet van hem was. De beesten en attributen behoorden toe aan de artiesten die als ZZP-er (althans volgens het circus dan) waren ingehuurd voor het seizoen. Met andere woorden: niets, maar dan ook niets was van Althoff zelf. Het was een bedenkelijke constructie met een engelse Ltd. als eigenaar van al het circusmateriaal. De heer Althoff was alleen nog maar in naam circusdirecteur.
En daar zit het geheim van het circus. Daarom kunnen circussen keer op keer doorstarten. Circus Althoff, althans de volgende, is in 2012 weer failliet gegaan. Circus mensen leven het circus, leven er nauwelijks van en betalen opvallend vaak te weinig belasting. Een persoonlijk faillissement heeft ook niet de impact die het op een ander zou hebben. Je sluit je weer aan bij een ander circus en gaat verder. Veel had je al niet en men zorgt voor elkaar. Het faillissement is geëindigd met een boedelactief van totaal € 332,80. De toekomstige curator van circus Renz zal er een flinke kluif aan hebben om actief te genereren, want al is er sprake van aansprakelijkheid, zie het maar te halen.
Soms weet de belastingdienst door constructies heen te prikken en dan is het raak. Net als bij circus Renz wordt de inventaris en vooral de tent in beslag genomen. De tent is namelijk het meest waardevol bezit van het circus. Circussen weten in dat soort gevallen heel goed de media te bespelen. Het zielige circus tegenover de grote boze fiscus. Circus Royal in Dordrecht is/ was hier ook weer een voorbeeld van. Ieder jaar weer is het kerstcircus in gevaar. Het verbaast mij dat mensen hier nog steeds voor vallen en dat er nog voldoende animo was om € 15.000 op te halen voor circus Renz. Geef dat geld uit aan een echt waardig doel. Het circus redt zich wel.
The show must go on…
© 2015 – 2018, MariaB. All rights reserved.