De failliete bestuurder: mazen in de wet

De nadruk ligt de laatste jaren bij de wetgever op de fraudebestrijdende taak van de curator. De curator moet fraude signaleren, en daarna het liefst een bestuursverbod vragen. Dat zou er voor moeten zorgen dat een malafide bestuurder geen schade meer kan aanrichten door het misbruiken van (lege) vennootschappen.

Lees “De failliete bestuurder: mazen in de wet” verder

De curator en de coronacrisis

Het zal niemand zijn ontgaan dat we sinds half maart in lockdown zitten. Er zou nu volgens diverse media zelfs een ’tsunami’ aan faillissementen verwacht worden. Een tsunami klinkt ook lekker dramatisch, alsof we ons het drama van de coronacrisis nog niet bewust zijn. En we hebben een nieuw type faillissement er bij: het ‘coronafaillissement’.

Lees “De curator en de coronacrisis” verder

Post pre-pack: dazed and confused

Vorig jaar wees het Europese Hof het Estro arrest waarmee  bepaald werd dat bij een doorstart dat volgt op een  pre-pack procedure (in de pers veelal aangeduid als “flitsfaillissement”) sprake is van overgang van onderneming. Daarmee gaan alle werknemers automatisch over naar de doorstartende partij. Eerder besprak ik het Estro arrest in deze blog. Lees “Post pre-pack: dazed and confused” verder

De AVG, wat moet de curator er mee?

Je zult onder een steen geleefd moeten hebben als je de afgelopen maanden niets hebt gehoord over de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG), de nieuwe Europese privacy wetgeving die vanaf 25 mei van kracht is geworden. Waren het niet de e-mails van partijen die er een slaatje uit probeerden te slaan, dan waren het wel de vernieuwde privacyverklaringen van partijen waar ik werkelijk al jaren niets meer van heb gehoord.

Het uur U is inmiddels aangebroken. De AVG is van kracht en (helaas of niet) ook van toepassing op curatoren. De curator heeft er met het uitspreken van het faillissement een mooie titel bij: “Verwerkingsverantwoordelijke”.  Lees “De AVG, wat moet de curator er mee?” verder

De failliet, de curator en de vijf rouwstadia

Faillissementen van natuurlijke personen, oftewel mensen, zijn een beetje het ondergeschoven kindje van de faillissementswereld. Bij invoering van de wettelijke schuldsanering (WSNP) in 1998 was de utopische gedachte dat mensen in principe niet meer failliet zouden gaan maar voor de WSNP zouden kiezen. De tendens van de afgelopen jaren is echter dat de toelating tot WSNP steeds strenger wordt getoetst. Je komt er niet ‘zomaar’ meer in. Lees “De failliet, de curator en de vijf rouwstadia” verder

Van jackpot tot faillissement

Pokemon Go, een fenomeen anno 2016. Maar inmiddels lijkt de hype alweer redelijk voorbij, behalve gek genoeg bij oudere mensen. Niemand weet beter dan de spelletjes industrie dat je om te overleven al je volgende hit klaar moet hebben voor de vorige hype voorbij is.

Sommige faillissementen worden eenvoudigweg veroorzaakt door uitputting. Niet alleen van de ondernemer, maar ook van het product. Je kunt het ene moment goud in handen hebben en het volgende moment ontwikkelt een Apple een i en is je product zo dood als een pier (sorry Nokia). Juist bij bedrijven met innovatieve producten ligt gevaar op de loer. Je concurrenten zijn net zo hard op zoek naar het nieuwe ei van Columbus en passeren je al snel met verbeteringen van je eigen ideeën. Lees “Van jackpot tot faillissement” verder

I heard it through the grapevine

Het lijkt een inkopper, maar zonder informatie kan een curator een faillissement niet afwikkelen. De failliet is daarom wettelijk verplicht om informatie aan de curator te verschaffen. Artikel 105 van de Faillissementswet bepaalt van oudsher dat de failliet ‘zo dikwijls dient te verschijnen‘ om informatie te verschaffen als de curator en rechter-commissaris nodig achten. Dit geldt niet alleen voor privé personen, maar ook voor bestuurders van rechtspersonen. Lees “I heard it through the grapevine” verder

Death of a pre-pack

We waren al bijna in zomerslaap gesukkeld toen het Europese hof van Justitie ruim twee weken geleden een bom liet ontploffen onder de Nederlandse faillissementspraktijk. De pre-pack, of in de pers “flitsfaillissement”, waarbij een doorstart vóór faillissement wordt voorbereid, dat meteen na faillissement wordt uitgevoerd, blijkt namelijk in strijd met het Europees recht.

Lees “Death of a pre-pack” verder

Fraude, een grens overschreden?

Fraude is eigenlijk een fascinerend fenomeen, of dat nu in faillissement gebeurt of daarbuiten. De allerbeste fraudeurs kennen we immers niet. Die zijn in staat geweest om ‘the perfect crime‘ te plegen, hebben net onder de radar geopereerd, bedienden zich van de juiste stromannen (sukkels) of hebben chantabele slachtoffers gevonden. Lees “Fraude, een grens overschreden?” verder