De nadruk ligt de laatste jaren bij de wetgever op de fraudebestrijdende taak van de curator. De curator moet fraude signaleren, en daarna het liefst een bestuursverbod vragen. Dat zou er voor moeten zorgen dat een malafide bestuurder geen schade meer kan aanrichten door het misbruiken van (lege) vennootschappen.
Lees “De failliete bestuurder: mazen in de wet” verderCategorie: Uncategorized
De curator en de coronacrisis
Het zal niemand zijn ontgaan dat we sinds half maart in lockdown zitten. Er zou nu volgens diverse media zelfs een ’tsunami’ aan faillissementen verwacht worden. Een tsunami klinkt ook lekker dramatisch, alsof we ons het drama van de coronacrisis nog niet bewust zijn. En we hebben een nieuw type faillissement er bij: het ‘coronafaillissement’.
Lees “De curator en de coronacrisis” verderDe AVG, wat moet de curator er mee?
Je zult onder een steen geleefd moeten hebben als je de afgelopen maanden niets hebt gehoord over de Algemene Verordening Gegevensbescherming (AVG), de nieuwe Europese privacy wetgeving die vanaf 25 mei van kracht is geworden. Waren het niet de e-mails van partijen die er een slaatje uit probeerden te slaan, dan waren het wel de vernieuwde privacyverklaringen van partijen waar ik werkelijk al jaren niets meer van heb gehoord.
Het uur U is inmiddels aangebroken. De AVG is van kracht en (helaas of niet) ook van toepassing op curatoren. De curator heeft er met het uitspreken van het faillissement een mooie titel bij: “Verwerkingsverantwoordelijke”. Lees “De AVG, wat moet de curator er mee?” verder
De failliet, de curator en de vijf rouwstadia
Faillissementen van natuurlijke personen, oftewel mensen, zijn een beetje het ondergeschoven kindje van de faillissementswereld. Bij invoering van de wettelijke schuldsanering (WSNP) in 1998 was de utopische gedachte dat mensen in principe niet meer failliet zouden gaan maar voor de WSNP zouden kiezen. De tendens van de afgelopen jaren is echter dat de toelating tot WSNP steeds strenger wordt getoetst. Je komt er niet ‘zomaar’ meer in. Lees “De failliet, de curator en de vijf rouwstadia” verder
Faillissement ten einde?
De meeste spannende verhalen gaan in mijn vak over de beginfase van het faillissement of de procedures die volgen. Weinig aandacht is er voor hoe een faillissement eindigt. Spannende verhalen meestal evenmin. Lees “Faillissement ten einde?” verder
Van jackpot tot faillissement
Pokemon Go, een fenomeen anno 2016. Maar inmiddels lijkt de hype alweer redelijk voorbij, behalve gek genoeg bij oudere mensen. Niemand weet beter dan de spelletjes industrie dat je om te overleven al je volgende hit klaar moet hebben voor de vorige hype voorbij is.
Sommige faillissementen worden eenvoudigweg veroorzaakt door uitputting. Niet alleen van de ondernemer, maar ook van het product. Je kunt het ene moment goud in handen hebben en het volgende moment ontwikkelt een Apple een i en is je product zo dood als een pier (sorry Nokia). Juist bij bedrijven met innovatieve producten ligt gevaar op de loer. Je concurrenten zijn net zo hard op zoek naar het nieuwe ei van Columbus en passeren je al snel met verbeteringen van je eigen ideeën. Lees “Van jackpot tot faillissement” verder
I heard it through the grapevine
Het lijkt een inkopper, maar zonder informatie kan een curator een faillissement niet afwikkelen. De failliet is daarom wettelijk verplicht om informatie aan de curator te verschaffen. Artikel 105 van de Faillissementswet bepaalt van oudsher dat de failliet ‘zo dikwijls dient te verschijnen‘ om informatie te verschaffen als de curator en rechter-commissaris nodig achten. Dit geldt niet alleen voor privé personen, maar ook voor bestuurders van rechtspersonen. Lees “I heard it through the grapevine” verder
Fraude, een grens overschreden?
Fraude is eigenlijk een fascinerend fenomeen, of dat nu in faillissement gebeurt of daarbuiten. De allerbeste fraudeurs kennen we immers niet. Die zijn in staat geweest om ‘the perfect crime‘ te plegen, hebben net onder de radar geopereerd, bedienden zich van de juiste stromannen (sukkels) of hebben chantabele slachtoffers gevonden. Lees “Fraude, een grens overschreden?” verder
De curator en de echtgenoot: geen gelukkig huwelijk
Het is een hardnekkige misvatting dat het faillissement van een privépersoon automatisch ook het faillissement van zijn of haar echtgenoot met zich meebrengt of dat alleen huwelijksvoorwaarden een faillissement kan voorkomen. Iedere curator heeft de standaardbrief al klaar liggen: “Niet mevrouw Y, maar de heer X is failliet.” Het woord misvatting verklapt het al: het is niet zo. Je moet toch echt zelf failliet verklaard worden door de rechter.
Maar om nu te zeggen dat de echtgenoot geen last heeft van het faillissement is ook weer overdreven. Nog daargelaten dat menig huwelijk strandt op financiële sores – “Ik hou toch minder van je zonder Audi en villa aan de Costa del Sol” – kan de echtgenoot vaak niet om de curator van zijn of haar liefste heen. Dit geldt overigens zowel bij huwelijken als bij geregistreerde partnerschappen, die voor de wet gelijk staan. Lees “De curator en de echtgenoot: geen gelukkig huwelijk” verder
Waar zijn de curatoren op hakken?
De naam curator op hakken zou anders doen vermoeden, maar eigenlijk sta ik er helemaal niet zo bij stil dat ik een vrouw ben die een typisch ‘mannenberoep’ bedrijft. Het was pas toen iemand op mijn vorig kantoor de kolder in zijn kop kreeg en vond dat we allemaal ineens aan ‘personal branding’ moesten doen, dat ik bedacht dat op 85 curatoren in het arrondissement maar 5 vrouwen toch wel onderscheidend was. En zo is het idee voor curator op hakken geboren, al duurde het een aantal jaar voordat ik de moed verzamelde om een blog op poten te zetten, dit keer niet ter meerdere glorie van een baas.